25 aprill 2017 op naar Zipaquira, de zoutkathedraal

25 april 2017 - Cartagena, Colombia

We werden om 9 uur vanmorgen opgehaald om naar Zipaquira te gaan. De taxi van het hotel is het geworden. Een ruime bus, heerlijk.

Het is ongeveer een uur rijden en onderweg zagen we veel zwervers in de middenberm slapen. Het went niet om dat te zien. Toen we in het begin van de reis in het centrum zaten zagen we er nog veel meer. Toen dacht ik echt wel eens als ik een jong stelletje zag: " arm kind, over 2 jaar heb je een kind."  Dat denk ik hier niet met jonge meisjes. Dat is niet zo gek, de meisjes hier lopen in schooluniform ijsjes te eten. Maar dus ook veel zwevers buiten Bogotà.

Ondertussen zijn we er ook achter voor welk verkeersitem ze hier wel ontzag hebben. Dat zijn de drempels. Zo gauw die aangegeven staan staat iedereen op de rem. Ze zijn dan ook niet kinderachtig.

Bij de zoutkathedraal kregen we een rondleiding in rap Engels met veel namen erin, maar het belangrijkst is dat ze mijnwerkers zelf een kathedraal hebben aangelegd zodat ze tijdens het werk konden bidden. In de loop der jaren hebben ze natuurlijk van de zoutmijn ook een goudmijn gemaakt. Beelden van bekende beeldhouwers, niet van zout. Een lichtshow. Souvenirtjes. Maar als je daar door heen kijkt dan is het ook gewoon mooi. Een kerststal, zonder chagrijnige Jezus, die heb ik thuis niet. Onze Jezus is echt een  chagrijn. We hebben natuurlijk wel het 1 en ander gekocht.               Na de kathedraal zijn we nog even het historisch centrum van Zipaquira gegaan. Gewoon omdat Paola er ook nog even wilde rondlopen. Zij zei ook dat ze daar zeker terug gaat komen en ik denk dat ze gelijk heeft.                                                           Toen we terug waren hebben we eerst even weer tijd voor onszelf genomen. Aan het eind van de middag wilden we naar een park hier in  de buurt. Daar waren we snel klaar en we kozen voor de Bogota Beer Compagnie. Alejo heeft 1 of andere app waarin je moet vastleggen welk bier je allemaal hebt gehad. De de BBC is daar heel handig bij. Toch ook nog doorgegaan naar een ander park. Eigenlijk een museum met park. Museum was natuurlijk al dicht maar het park herkenden we direct. Ooit een keer geweest toen het park bij Casa Nieva, het adoptie hotel , ons iets te bekend werd. Toen moesten we nog met de taxi, nu zien we hoe dicht bij het is. Kan me miet meer herinneren of de wegen toen ook zo vol waren, maar ja waar geen treinen rijden moet alles over de weg. Maar wat leuk dat we het park direct herkenden. Natuurlijk foto's gemaakt. Thuis maar eens naast elkaar leggen.                                                   Uiteinde vanavond bij de BBC gegeten. Wat een gedoe elke avond en middag kiezen waar en wat je wil eten. 

Foto’s